De derde levensfase: Spelers gezocht voor het derde!

Weblogbericht | 20-10-2020 | Emile de Roy van Zuydewijn

Meedoen met de veteranen

Toen ik bij de jeugd van mijn rugbyclub speelde, trainden ze vóór ons: de veteranen van ‘het derde’ team van onze club. Met een paar jongens spraken we graag wat eerder af. Om nog even wat te oefenen, maar vooral omdat we af en toe mee mochten doen met het eindpartijtje van ‘het derde’. Tijdens deze derde helft vonden zij het mooi om wat jonge jongens op hun plek te zetten.

Vroeger in ‘het eerste’

En wat vonden wij het heerlijk om voor 15 minuten volledig te worden opgenomen in het ervaren veteranenteam van de club. Bijna allemaal speelden zij vroeger in het eerste en dat was onze droom. Ik keek tegen ‘het derde’ op: sterk, behulpzaam, trots, zelfverzekerd en oud. Ikzelf was dan ook trots wanneer ze mij tijdens een thuiswedstrijd aanmoedigden langs de lijn. 

Werken met studenten

Onlangs sprak ik op een leiderschapsevenement van een grote zorgorganisatie. Ik was uitgenodigd om te vertellen waarom en hoe ik tijdens mijn studie HBO-Verpleegkunde mijn bedrijf Emile Thuiszorg ben begonnen. Bij ons werken bijna alleen maar studenten. Dat is per ongeluk zo gegaan, omdat ik zelf student was toen ik begon. Uiteindelijk is het altijd zo gebleven.

Maatschappelijke problemen aanpakken

De organisatie heeft als missie om ‘samen te groeien door als bijbaan een maatschappelijk probleem aan te pakken’. De maatschappelijke problemen die wij aanpakken zijn de cliënt die zonder hulp aan huis de dag niet goed doorkomt én het landelijk tekort aan zorgmedewerkers. Aan het eind van mijn verhaal vroeg Henk Nies of onze manier van werken ook succesvol zou zijn met een andere doelgroep dan studenten.

Samen groeien met de derde levensfase

Mijn antwoord op die vraag is een volmondig ja! Ik zie kansen voor het opzetten van ‘een derde’ team in de zorg. Een team van mensen die in hun derde levensfase zitten, maar die met veel plezier aan het werk willen. Die behulpzaam, zelfverzekerd en sterk zijn. Ik denk dat mensen in hun derde levensfase net zo enthousiast te maken zijn om ‘samen te groeien door als bijbaan een maatschappelijk probleem aan te pakken’ als jongeren. Ook zij zouden zo kunnen helpen met het aanpakken van deze maatschappelijke problemen in de thuiszorg.

Ervaring, kennis en passie delen

Ik zie het voor mijzelf als een mooi vooruitzicht wanneer ik met pensioen ga. Dat ik niet alleen kan rugbyen in het derde team, maar ook weer aan de slag mag met een bijbaan in de thuiszorg. Misschien mag ik dan wel eens invallen bij de studenten en kan ik mijn ervaring, kennis en passie voor de zorg met ze delen. Dan kan ik ze aanmoedigen, en na het werk samen een biertje drinken tijdens de derde helft.

Over de auteur: Emile de Roy van Zuydewijn

Emile de Roy van Zuydewijn (36 jaar) startte op 20-jarige leeftijd als student Verpleegkunde zijn bedrijf Emile Thuiszorg. Hij ontdekte tijdens een stage dat hij de thuiszorg fantastisch vond en geloofde dat het nog veel leuker, slimmer en persoonlijker georganiseerd kon worden. Vandaag de dag zorgen 350 studenten (Emilers) vanuit 35 teams voor cliënten in hun wijken in Amsterdam, Groningen, Leiden, Utrecht en Nijmegen. Emile is trots dat zijn medewerkers dezelfde energie voelen als toen hijzelf ruim 15 jaar geleden de thuiszorg ontdekte.

Emile is VeRS-lid bij de Raad voor Volksgezondheid & Samenleving, mede- oprichter van project- en adviesbureau in de publieke sector Over/Nieuw en mede-oprichter van VlogOut, een app voor stem- en videorapportage.

Alle weblogs in de reeks 'De derde levensfase'.