Blogreeks in het Oog van de Storm: Blijk van Vertrouwen.
Weblogs
De coronacrisis raakt ons allemaal. Zowel de gezondheid van onszelf en onze dierbaren als de manier waarop wij met elkaar samenleven. Waar hoopvolle nieuwe initiatieven onstaan, bekruipt ons tegelijkertijd het gevoel dat er een mondiale crisis gaande is die zijn weerga niet kent. Dit zorgt ervoor dat een veelheid aan maatschappelijke vragen nu urgenter zijn dan ooit tevoren. In deze blogreeks reflecteren raadsleden op de maatschappelijke vragen die de coronacrisis teweeg brengt.
Blijk van vertrouwen
De coronacrisis zorgt voor schrijnende situaties. Familieleden die geen afscheid kunnen nemen van een patiënt die een IC-opname niet overleeft. Kinderen en kleinkinderen die hun ouders en grootouders niet kunnen bezoeken in het verpleeghuis. Het is moeilijk – en in een aantal gevallen ronduit onmogelijk - om in deze uitzonderlijke situatie de menselijke maat te bewaken. Tegelijkertijd is in deze crisistijd ook een tegengestelde beweging merkbaar.
Heel veel live contact hoeft ineens niet meer. Noodgedwongen ontstaan nieuwe mogelijkheden om zaken die normaal gesproken om fysieke aanwezigheid vragen nu op afstand toch voor elkaar te krijgen. Een mooi voorbeeld zien we in de zakenwereld. Een noodwet maakt virtueel vergaderen voor aandeelhouders mogelijk. Een noodwet die overigens ook geldt voor stichtingen, verenigingen en coöperaties.
Ook in de zorg zien we nu dat dingen ineens heel anders kunnen en mogen dan we al jaren gewend zijn. Zorgaanbieders in care en welzijn weten elkaar bijvoorbeeld goed te vinden om in deze bijzondere tijd cliënten toch een zinvolle dagbesteding te kunnen bieden. Iets wat niet tot gefronste wenkbrauwen bij de gemeente leidt, maar juist volledige instemming. Ook instanties als de Nederlandse Zorgautoriteit, het Centrum Indicatiestelling Zorg en de Inspectie voor Gezondheidszorg en jeugd laten ineens een heel nieuw geluid horen.
De NZa heeft haar beleidsregels rond indicatiestelling bij cliënten thuis voor de wijkverpleging verruimd. Die indicatiestelling hoeft tijdelijk niet per se achter de voordeur plaats te vinden, dit kan ook telefonisch of via beeldbellen. Ook heeft de NZa de regels rond het registreren van zorg op afstand verruimd. Zorg op afstand mag in rekening worden gebracht zonder dat hiervoor een speciale prestatie is vastgelegd en ook als niet precies is voldaan aan de voorwaarden.
Het CIZ hanteert tijdelijk een aanpassing van de procedure voor indicatiestelling voor de Wet langdurige zorg. Deze aanpassing maakt het mogelijk om negatief Covid19-geteste of herstellende ouderen sneller te verplaatsen van het ziekenhuis naar het verpleeghuis. Een regel die ook geldt voor ouderen bij wie de mantelzorg of dagbesteding is weggevallen als gevolg van Covid19, en die daardoor niet meer thuis kunnen blijven. En het CIZ heeft zijn eigen indicatiestelling aangepast: het doet dit nu tijdelijk op basis van dossieronderzoek en telefonisch onderzoek, en als het nodig is maakt het gebruik van Skype of FaceTime. De IGJ heeft laten weten dat ze zorgaanbieders in deze crisissituatie de ruimte geeft om de zorg op afwijkende manieren te organiseren, als hierbij het bieden van veilige en verantwoorde zorg maar voorop blijft staan.
De lijn in al deze voorbeelden is dat ineens vertrouwen veel meer op de voorgrond is komen te staan dan regelgeving. Voor iedereen die in de zorg werkt een enorme verlichting van de werklast. De druk op de zorgprofessionals is in deze crisistijd toch al enorm hoog en alles wat die kan verlichten is dus welkom. Maar stel nu eens dat we van deze situatie leren dat vertrouwen een uitstekende basis blijkt te zijn voor verantwoording. Zouden we dit uitgangspunt dan na deze crisis niet gewoon kunnen blíjven hanteren? Zoals we al stelden in ons advies Blijk van vertrouwen: het zal het vertrouwen tussen de betrokken partijen ten goede komen en ertoe bijdragen dat de patiënt zorg krijgt die meer op zijn persoonlijke situatie is toegesneden. Lees hier het advies.
Ageeth Ouwehand
Meer weblogberichten
Reactie toevoegen
U kunt hier een reactie plaatsen. Ongepaste reacties worden niet geplaatst. Uw reactie mag maximaal 2000 karakters tellen.
Reacties
-
Eindelijk uitgaan van vertrouwen, niet meer van wantrouwen/achterdocht. Zo een waard is, vertrouwt hij zijn gasten. Dank voor deze blog.
-
Geachte mevrouw Ouwehand, beste Ageeth,
Wat u hier schrijft over een opmerkelijke wijziging van de cultuur en attitude bij organisaties als de NZa en CIZ, bij indicatiestelling. Uw pleidooi om deze manier van werken ook na de corona-crisis vast te houden, daar vertrouwen nu eenmaal meer oplevert - en de werklast van zorgpersoneel verlicht - dan regelgeving, spreekt me erg aan. Ik heb een tijd bij een MEE organisatie gewerkt als projectadviseur kleinschalige woonvoorzieningen. Deze ouderinitiatieven werden bemenst door voorvechters van eigen regie en op maat georganiseerde ondersteuning en zorg voor hun kind. Allen zonder uitzondering, ouders waarbij het scheiden van de financiering van "wonen" en "zorg" een voorwaarden was, realiseerde het complex en de zorg met PGB's. Ik heb daar gezien hoe enorme bureaucratie het met zich meebrengt. en inderdaad alles gebaseerd op wantouwen om voor het komende jaar de financiering voor de zorg van hun kind georganiseerd te krijgen. Elk jaar opnieuw aantonen dat het kind een verstandelijke beperking heeft. Bureaucratie ten top.
Dus ook voor al die andere, gewone particulieren, zou de mensvriendelijkere attitude op basis van vertrouwen, een enorme winst opleveren.
Sterk stuk.
Ik heb het meteen gedeeld op LinkedIn.
Hartelijk dank!
En ook een hartelijke groet,
Tinus Brabers, gewoon een particulier die jullie organisatie volgt.