(Samen)leven met corona: 'Dat-nooit-meer'
Weblogs
De derde coronaraadpleging ‘Goed en gezond (samen)leven’ richtte zich op de omschakelijking van (intelligente) lockdown naar een soepeler regime. Raadslid Pieter Hilhorst schreef een blog over de resultaten.
Tegenstrijdige resultaten
Ik vind het opvallend dat de woorden ‘Rustig’ en ‘Voorzichtig’ domineren in de resultaten van de derde coronaraadpleging van de Raad voor Volksgezondheid & Samenleving. Aan de peiling deden 1.953 mensen mee. Deze raadpleging over andere de zorgen en omgeving van deelnemers leidde tot verrassende en soms tegenstrijdige resultaten.
Wennen aan het gevaar
We hebben mensen gevraagd of zij in hun omgeving veel zorgen om gezondheid ervaren. De gemiddelde score is 3,9, op een schaal van 1-5. Deze score was bij de eerste raadpleging 3,3 en is ondertussen dus gedaald. Hetzelfde geldt voor de vraag of de mensen in hun omgeving zich eenzamer voelen: deze is gedaald van gemiddeld naar 3,8 naar 3,1. Terwijl mensen in hun omgeving dus nog steeds eenzaamheid en zorgen om gezondheid ervaren, doen deze dalingen mij wel denken dat mensen langzamerhand wennen aan het gevaar.
Ouderwetse conflicten keren terug
We hebben ook open vragen aan de respondenten gesteld. In die antwoorden signaleer ik een paradox. Je zou verwachten dat de onderlinge omgang ontspannener wordt wanneer mensen zich minder zorgen maken over gezondheid en eenzaamheid. Maar de antwoorden op de open vragen laten juist een ander beeld zien. Met het wennen aan het gevaar komen ook de ouderwetse conflicten terug. Zo geven respondenten aan dat ze in familiekring eigen afspraken maken over regels, maar dat ze zich op hun werk of op bezoek in een verpleeghuis moeten schikken naar de regels van anderen. En dat levert irritatie op. De ruimte die in het begin van de coronacrisis was ontstaan om dingen anders te doen, neemt weer af. Ook hier brengt een normalisering dus weer oude conflicten terug.
Zorgen
Verschillende respondenten noemen het sluiten van verpleeghuizen een ‘dat-nooit-meer’-maatregel. Respondenten maken zich zorgen om toenemend verzet tegen de regels. Veel van hen geven aan zich aan de regels te houden, terwijl zij dat bij anderen niet zien. Respondenten merken ook op dat top-down sturen, sturen op eigen belang van de organisatie en de administratiedruk terug van weggeweest zijn. Terwijl het gevaar went, ontstaan er dus nieuwe zorgen.
Waardering voor het nieuwe
Tegelijkertijd zie ik dat niet alles teruggaat naar het oude. Digitaal werken wordt gewaardeerd- hoewel ook het gesprek bij het koffieautomaat zeker wel wordt gemist. Het motto lijkt te worden: 'Online als het kan, op pad als het moet'.
Meer weblogberichten
Reactie toevoegen
U kunt hier een reactie plaatsen. Ongepaste reacties worden niet geplaatst. Uw reactie mag maximaal 2000 karakters tellen.
Reacties
-
Als reactie op meneer Welle:
Beste meneer Welle,
Bij de verslaglegging van de derde coronaraadpleging hebben we alleen de antwoorden meegenomen die significant vaak voorkwamen en dus door grote groepen mensen in onze enquête werden gedeeld. Zorgen over de wetenschappelijke onderbouwing van de huidige richtlijnen kwamen slechts enkele malen naar voren – vandaar dat u die niet terugvindt in het verslag.
Dat betekent niet dat wij niet nadenken over de wisselwerking tussen wetenschap en politiek bij het opstellen van de coronamaatregelen. Ook wij vinden een goede rolverdeling van belang. Wellicht interessant voor u: voorzitter Bussemaker sprak hier bijvoorbeeld over in de Nieuwsuur uitzending van 17 juli.
Vriendelijke groeten,
Sandra in 't Groen (communicatieadviseur RVS) -
Juist bij versoepeling van de maatregelen komen mensen, die juist proberen zich aan geldende maatregelen te houden in contact met mensen, die gewend zijn dat niet te doen
-
De overheid had een onduidelijk en zwalkend beleid na de eerste golf. Ten onrechte werd schaars-te aan beschermingsmateriaal verhuld en werd de medische noodzaak daarvan ontkend voor ver-pleeghuizen. Vele doden zijn daardoor onnodig te betreuren. De menselijke maat in de gewone ziekenhuiszorg is verdwenen. Hetgeen betreurenswaardig is. Blijkbaar is dat een combinatie van onduidelijke keurmerken, een managementlaag die niets van zorg weet en verzekeringsjakke-raars. Ik heb daar velen over bevraagd in het ziekenhuis toen ik daar een nacht lag na een ingreep. Het ziekenhuis heb ik ingelicht over mijn bevreesde bevindingen.
-
Ik mis in het overzicht mijn reactie dat ook ik mij zorgen maak maar vooral over het feit dat er geen onderbouwing voor de maatregelen wordt gegeven terwijl uit wetenschappelijk onderzoek en praktijkervaring blijkt dat b.v. de 1,5 meter regel niet effectief is, besmetting in de open lucht zo goed als afwezig, evenals besmetting door voorwerpen. Was ik de enige ?