Samen verder
Kinderen en gezinnen met complexe problemen krijgen nog te vaak niet de zorg die zij nodig hebben. Ondanks de enorme inzet van alle betrokkenen – van hulpverleners tot gemeenten – komt deze groep nog te vaak in crisissituaties terecht. Reden voor de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd, Kinderombudsman, Nationale ombudsman, Nederlandse Zorgautoriteit en Raad voor Volksgezondheid & Samenleving om sinds april 2021 de handen ineen te slaan. Onder de noemer 'Samen verder' voerde de coalitie de afgelopen tijd gesprekken met jongeren, ouders, professionals, jeugdhulpaanbieders en beleidsmakers in de zoektocht naar oplossingen. De coalitie wil hiermee een bijdrage leveren aan de ambitie om kinderen en gezinnen met complexe problemen samen verder te helpen.
Deze publicatie is een vervolg op de notitie uit april 2021.

In een eerste analyse kwam de coalitie met drie speerpunten voor het nieuwe kabinet. Deze gingen over de toegankelijkheid van de jeugdhulp, voortzetting van jeugdhulp ook na de leeftijdsgrens van 18 jaar en een integrale benadering. De afgelopen tijd voerde de coalitie gesprekken. Aan de hand daarvan komt de coalitie tot vijf basisprincipes waaraan de hulp voor kinderen en gezinnen met complexe problemen moet voldoen:
■ wat het beste is voor het kind, staat voorop bij de besluiten die worden genomen,
■ vanaf het begin worden een kind en het gezin met een allesomvattende aanpak en vanuit één hand geholpen (vanuit het principe 1 gezin, 1 hulpverlener),
■ door een vakbekwame professional die voldoende tijd, ruimte en middelen krijgt,
■ de hulpbronnen en het netwerk van het gezin worden ingezet en
■ de professional laat de jongere pas los als 'de big five’ (ondersteuning, wonen, school, werk, inkomen, zorg) zijn geregeld.
Over wie hebben we het?
Het gaat om kinderen en jongeren die geen of niet de juiste zorg krijgen vanwege financiële hobbels of wachtlijsten. Over jongeren voor wie de overgang naar 18 jaar vrijwel zeker tot problemen zal leiden op allerlei gebieden. Over kinderen en ouders die individueel gediagnosticeerd worden, terwijl het erom gaat dat naar het totaal van de problemen in een gezin wordt gekeken. Problemen die we als complex aanduiden, omdat het ons niet lukt deze op een goede wijze te adresseren en te voorkomen. En daarmee vanzelf complex worden.
Projectteam
- Prof. dr. M. (Jet) Bussemaker
- Drs. P.(Pieter) Hilhorst
- L.E. (Lotte) Welling MA